Bir caminin bahçesinde
Onca kalabalýðý görünce ürktüm
Kanatlarým birbirine dolaþtý
Uçarken raksetmeyi unuttum
Renklerim ýrmaklar gibi aktý
Utancýmdan.
Daha kötüsünü de yaþadým
Bir tabut duruyordu musalla taþýnda
Çýnar sandým
Çiçek sandým
Üstüne kondum
Þaþkýnlýðýmdan.
Ýmama uyan kalabalýk
Namaza durdu er kiþi niyetine
Sonra omuzlayýp götürdüler
Mezara koydular er kiþiyi
Bereket ki beni farketmediler
O kadar ufalmýþ, o kadar sinmiþtim ki
Hicabýmdan.
Ne bir mezar taþý, ne bir tören
Ben kendi kendime sorup durdum
Neden kelebekler düþtüðü yerde kalýr
Neden?
Ruhumu avucunda tutan melek dedi ki;
Senin cesedindir burada gömülen.
04/05/2006
Bahaettin Karakoç – Gündemde Yine Aþk Var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.