Canýmsýn biliyorsun, nefes alýþ veriþim Gözlerimin nurusun, sen hiç bilmesen dahi Sevgilim, ruh ikizim aradýðým tek eþim Buldum ya göz yummadan, bayram yaptým vallahi
Adýný ilk gördüðüm o deli fýrtýnada Uçup önüme düþtün, yýrtýk soluk kâðýtta Seni bana getiren aþk yeli, fýrtýnada Yýlký gibi koþturdum duygularým aðýtta
Geçmiþimi aradým antik harabelerde Nerdesin diye baktým taþlarýn yontusuna Bulamadým izini ürküten izbelerde Ölümcül bir merakýn kaldým kuruntusuna
Þairin Bergama’sý, taþ yontan sanatkârý Ben olmuþtum adeta, mermere aþk iþlerdim Yunus’ça düþünerek, iman kanaatkârý Olmasam, ölçü kaçsa, hep dilimi diþlerdim
Keskiye yavaþ yavaþ vurduðumda çekici Ortaya çýkan seni görüp de mutlanýrdým Ufkumda dans ederken tastamam cici bici Hasretim biter sanýr, çokça umutlanýrdým
Bir tanemsin vallahi, neden inanmýyorsun Sen de sevsen ne olur karþýlýk bekliyorum Yangýným! Söyle, sahi neden inanmýyorsun Nadide bir gül gibi severek kokluyorum
Güneri Yýldýz (Elazýð, 22 05 2011) .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.