Ömre Veda Demlerim
Hep seni mi düþüneceðim
Þu fukara,firari aklýmla
Bakýþlarýmýn buluþtuðu her yerde
Seni mi göreceðim...
Sana mý benzeteceðim geçip gidenleri
Sis duman bu sokaklarda sen
Hep seni mi arayacaðým
Adý konmamýþ adreslerde
Hüzün kokulu yaðmurlarýn altýnda
Gözyaþlarýna yenik düþmüþ
Çið güneþin dibinde
Gök kuþaðýnýn o zift karasý renklerinde
Hep seni mi düþüneceðim yitik benliðimde
Sabahý Zincirbozan’da vuran saatlerimde
Uykusuzluða tutsak bu esaret koðuþumda
Katran aðýrlýðý mahkûmiyet voltalarýmda
Ayaklarýma taktýðýn prangalarla ben
Hep seni mi adýmlayacaðým
Bu olup, bitenlerle
Uçup ta giden aklýmdan
Söyle hiç mi çýkmayacaksýn
Hiç olmasa þu ölüm anýmda
Hiç olmasa þu can çekiþlerimde
Býrakýp ta gitmeyecek mi beni hayalin
Yine mi sen benim bu son baharýmda
Ellerime dokunduðun o ilk günler
Nefesime rehin koyduðun o ilk anlar
Bütün ömrüme hükmettiðin nice yýllar gibi
Þimdi de ipotek mi koyacaksýn
Ömre veda bu son demlerime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.