Vuslat Kışa Sevgili...
Biz...
Biliyor musun sevgilim biz hiç genç olamadýk
Duygularýmýzýn en ateþli demlerinde ne yazýkki
Kendimizde birlikteliðin cesaretini de bulamadýk
O güzelim zamanlarý bir hiç uðruna nasýl da harcadýk
Günleri aylarý yýllarý gönlümüzce yaþayamadýk
Oysaki sen bana ben sana az mý sevdalýydýk
Ne büyük heyecan vardý þafaksýz yüreklerimizde
Hiç gün doðumlarýný da seninle paylaþamadýk
Rüyadan öte bakýþamadýk biz iki sevdalý gibi
Kýzýl ateþler sararken bedenlerimizi aþký tadamadýk
Öyle bir inat öyle sebepsiz bir tufan ile ayrýldýk
Oysaki sen bana ben sana az mý sevdalýydýk
Görüyorsun ya içimizde ne büyük hasreti kaldý
Birdaha asla dönemeyeceðimiz o yirmili yaþlarýn
El ele tutuþup öyle özgür öyle hür dolaþamadýk ya
Yoo.. gitmez hatýrýmdan an gibi aklýmda eski zaman
Sen de sordun mu kendine neden bir tanem/neden
O kahrolasý mahcubiyetlerimize nasýl da boyun eðdik
Patlamýþ mýsýr da yiyemedik sinemalarýn loþ ýþýklarýnda
Salýnarak yürüyemedik þehrin sevda yollarýnda
Zühal Yýldýzýný da çatlatamadýk mihman iken semalarda
Kavuþamadýk ne yaz ne bahar da,vuslat kaldý yine kýþa
Oysaki sen bana ben sana az mý sevdalýydýk ...
Biz sevgilil...
Yalnýþ zaman,yalnýþ mekan da dünyaya geldik
Ve bunca severken sevgiye firar yaþlanmayý hak etmedik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.