her yolcu gibi sende günün birinde hayatýmdan çekip gideceksin diyordum asla yüreðim el vermez diyordun sevgili sonralarý öyle bir gün geldi ki vuslattan kopa, kopa an be an silerek tüm dünleri sen gittin sevgili bak terki diyar ettin beni kubilay yüreði taþýyan ben namertlerin hançerlerine lainlerin kalleþliðine yenildim ve her gün bin kez ölümle öylece bin telaþ içerisinde köþe kapmaca oynadým sensizliðimde uykusuz gecelerimin sonuna kabulü yok dualarýmý sakladým ne çok yalvarýþlar yolladým Allaha þu hazan ýslaðý sabahlar hiç olmasýn ne olursun Tanrým / güneþ doðmasýn yoo..aslýnda varsýn kýyamet kopsun çünkü artýk hayatýmda sen yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.