Eylül de Senliyim...
Bu gece dýþarýda her yer sis duman
Dýþarýda kül rengi bir asuman
Bütünü ile Kainat aðlýyor durmaksýzýn
Nasýl hüzzam bir þarký ile yaðýyor yaðmur
Hanidir ýslanmamýþtým bunca zaman
Hemen çýkmam gerekiyor öylece salaþ
Sokaklar sele teslim ben hýrçýn yaðmura
Toprak sen kokuyor nefes alýþlarým sen
Aklýma geliyorsun yine öyle aniden
Belli ki özlüyorum seni / hasretimsin
Belli ki arýyorum seni / kayýplarýmsýn
Belli ki seviyorum seni / aþkýmsýn
Ve sen benim fay hattýmda Eylül kýrýðýmsýn
Hayatýmýn son mevsiminden teðet geçmiþ...
En yeniden baþa sarmýþ gibi yýllar
Þimdi sil baþtan baharýmsýn,yazýmsýn
Demek ki sevgili biz hiç kopmadýk ki
Baksana yar vuslata beþ var/vuslata beþ...
Hiç deðilse ömre bitimlerde iken yanýmda ol
Kal bende kal benimle bu tende,bu bedende
Belli ki istiyorum seni / seviþmelerimdesin
Belli ki yangýným var yürekte / el deðmelisin
Belli ki mýhlandý yollarýna gözlerim / gelmelisin
Eylül de senliyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.