Sevgimin izahı
Otuz yýllýk ömrümde nice savaþtan çýktým,
Bedenen saðlam kaldým, bir tek ruhum zedeli.
Yüzde bir aldýðýma, yüz bin vermekten býktým,
Seni tanýmak olsun, sevabýmýn bedeli,
Tam yedi yýl olmuþken aþka tövbe edeli.
Sanki güneþ doðmuþtu, bitirdi kara kýþý,
Umutlarým dað oldu, hem de iri mi iri.
Sonsuz hayat sayfamýn sen oldun satýr baþý,
Günlerden pazartesi, Eylülün yirmi biri,
O gece yüreðimin, silindi pasý kiri.
Üçyüz atmýþ ayý geç, üçyüz atmýþ saatte,
Olmamýþtýr dünyada rahat nefes alýþým.
Aþk adýna kimseye bulunmadým vaatte,
Þaþýrtmasýn kalbinin kapýsýný çalýþým,
Bu kez öldürür beni, boynu bükük kalýþým.
Hangi çiçek sevgimin izahý olur sana,
Anlat bakalým meylin laleye mi, güle mi.
Bahçelerde,kýrlarda ararým yana yana,
Her çiçeði beðenmem gezsem bütün alemi,
Elbette bulacaðým, yazdýysa hak kalemi.
Madde ile uðraþta nihayet geldim sona,
Erenlerin ruhundan mâna için feyz aldým.
Kýsmetin bu dediler, sarýl dört elle ona,
Tarif edilen sendin, o an buz kestim kaldým,
Bir dürtüyle uyandým, sonra hayale daldým.
Cemalinde ki nurdu þehrini aydýnlatan,
Kamaþmakla kalmadý, yaþla doldu gözlerim.
Nuruna nail olup, kalkmaz mý yerde yatan,
O sýrrý anlatmaya aciz kalýr sözlerim,
Dilde vuslat türküsü, her an seni özlerim.
Abdullah Ataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.