SEVGİLİ ANNEM

SEVGÝLÝ ANNEM
Henüz yedisinde bütün sözcükleri,
Ezbere biliyordum.
ve edebiyatçýlarýn bile bulmakta güçlük çektiði
dünyanýn en güzel cümlelerini
usumun bir köþesinde saklamaya baþlýyordum..
sadece iki çift göz,
ve sessiz kalan dudak devinimlerimin kýpýrtýlarý
her þeyi silip süpürmeye,
yutarcasýna toplamaya yetiyordu…


Yýllarca birikmiþ,
Özlem dolu cümlelerle seni anmak istiyorum
Konuþtukça,
Eprimiþ sözcüklere dem vurup,
Boþalmak istiyorum….
Boþaldýkça anlatmak istiyorum
Sevgili annem..

Biliyormusun annem seni sadece duyumsamak
Ne kadar zor!
Ne kadar acý!
Ölüm bile çaresiz kalýyordu;
Hiçbir zaman anlatamayacaðým
Duygularýmýn esrikliðinde..

Sadece mimiklerle yaptýðým devinimler
Ruhumun derinliðinde bir yalým gibi
Biriken heyacanlarýmý
Ýrinle dolu bir yara yapmaktan öteye gitmiyordu,
Sevgili annem…
oysa;
Tarhin bile kendini anlatmakta çaresiz kaldýðý
Arþivlerden daha iyi bir belge oluyordum.
Biliyorum;
Hastalýðýmýn tek reçetesi,
Bir sýr gibi gizli duran bu belgeyi
Bir gün okurum diye
O özlem dolu yaldýzý beklemekle geçiyor
Sevgili annem….

Turan ETGÜL



Sosyal Medyada Paylaşın: