Akasya sarmaþýklarý bir çadýr gibi kümelenmiþ üstüme.. Hüzünlü birer bulut kümesi Bir caminin kümbetti gibi Sarýp sarmalamýþlar beni.. ve Ýçten içe tedirginlik baþlýyor Baþýmýn üstünde… Ýçimde soðuk bir korku Üþüyorum…
Bir o yana bir bu yana Oyalanýyorum, Ne fayda! Kalkýp yer deðiþtiriyorum Akasya yine üstümde.. Doru at gibi hýzlanýyorum Sarmaþýklar yol üzerinde Boy boy kümelenmiþ “nereye kaçýyorsun”diye Hep bir aðýzdan hüzün bayraðýný çekiyorlar….
Anlaþýlan kaçýþ yok bunlardan Ne yapsam, Akasya yine üstümde…
Canhýraþ ter kokusu Ýçime kadar sinmiþ Yüzümün þavký kalmamýþ Ne parlayan güneþi sezebiliyorum Nede soðuklarý…
Çünkü gözlerim akasyanýn Heyulasýna takýlmýþ bir kere…..
diyarbakýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
roman21 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.