KIYMETLİME

Ýfadesizliðimsin;

Adýný söylerken önüne sýfatlar yakýþtýramadýðým...
Güneþim desem, utansýn yanýnda ýþýksýzlýktan,
Pýnarým desem, aðlasýn huzurunda susuzluktan,
Kýymetlim dedim ki en deðerliler kýskansýn...

Renksizliðimsin,

Maviyi dahi yakýþtýramadýðým aþk-ý iklimine,
Soldurduðum, güllerini hayal-i hazanýnda...
Boyadýðým, alemin bilmediði ruh-u rengime,
Boyadým ki gök kuþaðý kýskansýn...


Hayalimsin,

Dua ederken, þiirler okurken dilimden kýskandýðým..
Hayranlýkla dokundururken bakýþlarýmý,gözlerimin ferinden sakladýðým...
Güllere inat kokusunu yudum yudum, sindire sindire içtiðim ,
Sarmaladým ki sarmaþýklar varlýðýndan utansýn..

Ýsyanýmsýn,

Uðruna tüm Dünya’yý ayaklar altýna aldýðým..
Vazgeçilmezim sananlarý, parmaðýyla sildiðim...
Keyfe keder soluðunda nefes aldýðým,
Baðýrdým ki tüm sesler kýskansýn...

TEÞEKKÜRÜMSÜN,

Var ettiði için tanrýya binlerce kez þükürlerimi sunduðum,
Dünya’ya getirdikleri için anne babasýna aþk duyduðum,
Varlýðýyla var yokluðunda yok olduðum…
Sevdim ki hiçliðe ulaþayýmmm..

Hicran HANZADE
Sosyal Medyada Paylaşın: