EY CAN YOLUMUN KOŞUSU!

Evet hýzlýca gittim,
Ama senden deðil,
Senin benden gitme ihtimalinden,
Bitmesi ihtimalinden korktum !

Beni anlayacaðýný düþünürken,
Sen aramasan aramazdým dedin ya!
Vazgeçerdim bizden, hiç düþünmezdim,
Ardýma bile bakmazdým dedinya: öldüm...

Bu kadar kolay nasýl vazgeçersin,
Hiç mi olmadým sende,
Gönlünün gönlüme deðiþi,
Nefesinin hevesim oluþu, önemsizmiydi?

Kaya gibi durdu vuslatýmýn önünde sözlerin,
Sýmsýký basmýþ ayaðýný yere, tavizsiz, emin,
Hayallerimi bile siliverdiler bir hamlede,
Önümü, arkamý ,yanýmý, yönümü göremez oldum!

Ey gönlümün avaz avaz çýðlýðý!
Ey can yolumun koþusu,
Uzaðýmda durursan,
Yaþarým belki ama ruhumla deðil!..
Hicran HANZADE

Sosyal Medyada Paylaşın: