AH! AH!

Gülüyorlar, öylesine yüz yuvarlak yüzleriyle,
Ya bir balkondan yel alýr rahat, rahat!
Ya buruþuk güzlerini gerdirmiþ havalý, havalý
Gülüyorlardý öylesine, sanki her þey madara,
Güleçte yüzleri yoktu, ha, evet, desek!
Berbat mý berbattý, traþlarý, makyajlarý,
Basittiler. Ama olduklarýndan uzak,
Vallaha dikkate almadým!
Niye? Neye? Ne için alacakmýþým?
Onlar öyle kalsýnlar kendi havalarýnda,
Bana yürümek düþsün sabýrlý, sabýrlý,
Hiçte heveslenmemek onlar gibi,
Top oynamayý düþünmeliyim.
Rahatça yürümelerimi,
Sýklaþtýrmalýyým günlük heveslerimi,
Çocuklaþmalýyým büyümeyen yanýmla.
Olgun davranmalýyým dökülen saçlarýmla!
Ruhuma rahatlýðý enjekte etmeliyim.
Güzel evlerde barýnmayý plânlamalýyým.
Mutfaðýnda güzel yemekler, sebzeli,
Sularýna gömülmeliyim banyosunda,
Sýcak, sýcak düþünmeliyim.
Ki, yaný baþýmda sobam yansýn,
Yayýlsýn içeriye sýcaklýðýn rehaveti,
Patlasýn kestaneler, duygulara rehber olsun,
Yalpalý düþünceler cýlýz kalsýn,
Baskýn gelsin her tür farklýlýklar,
Öyle olsun!
Böyle olsun!
Ne olursa olsun!
Orda/ oralarda kalsýn kendini beðenen gülüþmeler.
Serpiþsin kalplerimiz,
Yadigâr kalsýn taze bebelerimize,
Solgunluðu kabul etmeyen,
Düþüncelerden doðan eylemsel beraberliklerimiz.
Hep böyle olsa…
EYVALLAH!

Teyyar DUMLU

Sosyal Medyada Paylaşın: