aþk acýsýný sade sevmem ben, yanýnda biraz sen ol; birazda þiir olsun ! yoksa çekilir mi hiç ?!.
sen olmasan bile senli þiirler olsun, seni aratmayan bir sensizlik yaþayalým; bol acýlý... olabileceði kadar senli... hissetmeyeyim sensizliði... hissedersem eðer, hissettirmeden gittiðini þüphesiz ki duramam; sakladýðým yerden çýkarýrým kalemimi, yazarým bu þiiri ve okuyanlar der ki: "giden sevmiþ mi?.." ama bilmiyorlar ki sen ne sevebilirsin beni, ne de terkedip gidebilirsin ..! çünkü artýk sen , þiirsin !..
aþk acýsýný sade sevmem ben, kalemim olsun yanýmda , bir de kaðýdým... kalemimden dökülürsün belki kaðýda; gidemezsin bir daha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.