MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları
tahsinözmen

Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları





Ýnsanlar Dünyasý
1.
Ka
Bir susmak,
Kadýnlarý diliydi
Söyleyecekleri ya
Ya mez evleriydi
.
Parante korkularý þarký, hýçkýrýklarý çaðrýdýr kýyamete.)
.
i adama (!)...
(seviyor/sevmiyor)
Karnýný yurt bileceksin, memesinden süt emeceksin
Kucaðýnda aðlamayý keseceksin, aþýk olup kalbine gireceksin
Ýþine gelinc,
Gelmedövecekvuracaksýn
.
Biz buna " diyoruz
Parantez içiolacaksýn?
Yapma !...)

2.
Ah bu Dünya !...
Camlar kýrýlýr
Canlar kýrýlýr hiç ses duyulmaz
.
Nereye yer keder rengi, içi
Herkesin bir yangýný var,
Kustukça s yanan
Ya içine
.
Biz buna "Dert Addiyoruz
Parantez içi (Sýk sýk konuþvakti gelince,
Zira susmaya bol bo ölünce.)

3.
Ben saklandýðý yerde unutulmuþ bir Sokak Çocuðuyum!...
Hangi ban
Üþüyen sokak lambalarý misali
Direnirim gecsoðuk benim yurdum
Ne bir eve sýðabi bir kente
Yaþamýn ayak dibir damla olurum,
Bir anne yüreði düþler içinde uyurum
.
Yine de sevi,
Yaþamak her gün canýma besbeter
Diken, ah bu yalýn ayak yürümeler
Olsun !...
Biliyorum bir yerlerde bir gül var,
Hayalimdeki kokusu da yeter
.
Biz bun
Par (Bazýlarý hayatý eksile eksile öðrenir
Yaþamak kudretiyle doldurur tüm boþluklarýný.)

4.
Ben !... Babam !... ve Çocuk,
Aðaçlardan kuþ sesleri toplarým
Rüzgârla uçup diye
Çocuk yüreklerinde uyuyan masallar biriktiririm,
Unutulu
.
Masal var mýdýrolmayan?
Varsa biz" diyoruz
.
Yoktur çocuk olupta gökkuþaðýna kanmayan
Gülünce açardý yüzünde bahar,
Lunaparka benzerdi benim babam
.
Para tomurcuklandýðým dalýmdý,
Daðlara baþ eðmeyen yanýmdý.
Gurbet kokardý, annemse memleket.)

Nesneler Dünyasý
5.
Parantez içi
(Gül de )
Su da yoru !...
Hele bir,
Baþýný tavurmuþsa
Parantez içi (Nehir: Dünyanýn en uzun sürüngeni.)
.
B.
Taþ gi kalptekiler,
Damla damla eriyor kutuptakiler
.
Biz buna "Kü" diyoruz
Demek ki
Su
.
Parantez içi (Ateþe tapmayan sudan,
Hepsi de deniz ruhlular.
Bu devran böyle sürüp gitmez,
Sonsuz deðildir Tarihi.)

Asi bir konar göher yaprak
Bir gün saat intiharý çeyrek geçer,
Sarý sýcak bir açar toprak
Sarýlýp bir güz yeline yeni yurduna göçer yaprak
.
Yeþi bahçývan olmayýn,
Göðe inancýný kirl, aðaçlarý kana !...
Bir umuttur serçe sesi, simsiyah bulutlarýn çöreklendiði gökyüzünde
Gökyüzü çocuklaratmayýn !..
Parantez içi (Çocuklar ve biri yerin.
Hep mera telaþlýdýr, onlara benzer?)

Duygular Dünyasý
6.
Ne ilk ne de son,
Yine de daðlara hiç baþ eðmedik
Kana kana içip yaþar
Kýzýlcýk þerbeti dolu bir kâseydik
Ne mezar taþý vardý, ne toprak ne de kemik,
Kazma küreksiz nicele
Ýki yüreðimiz vardý, sýrçadan incecik
.
Parantez içiyürektik
Tek taþtan duvar örülmez dedik, taþa s ektik.)
Buna
Parantez içi (Aþk su arayan ateþtir.
Bütün sevgiler, siyaha inat beyaz olmalý, kirletilmemeli.)

Büyüdük, çocukluðumuzu yegömdük
Parantez içi (Ýlk cinayetimiz.)
Açtýk pencereyi, içeri karanlýk doluþtu ve düþ bitti
Yer açtýkça günah,
Ýçimizdeki o merhametli güzel çocuklar gitti
Þimdi ala
Büyümenin þeytanlýðý maðlup etti
.
Parantez içi (Yarattýðýmýz cehennemde yanýyor,
Savaþlarda anasý aðlayanlarýn çocuklarý
Yarattýðýmýz cennette oynuyor,
Savaþlara silah saðlayanlarýn çocuklarý.)
.
Biz
.
Bazýlarý yaralý Dünya’ya geldiler
Üzerlerine yaðmurdan çok mermi yaðdý
Yaralarýndan çok etraflarý sarýldý
Yaralarýnd soruldu
Ateþi sadece cehennem atbildiler
Yaralarýndan soyunamadan öldüler
.
Parantez içi (Oysa enkazda bile yeniden,
Tutulsaydý mis kokulu bir bebeðin ellerinden.)

Özgürlük þarkFilistin Halkýna
Kurþun yaðdýran askere çaðrýmdýr:
Hangi çocuk sapanýyla bir asker vurabilir ki
Kurþun bir çocuðun kýrabilir ki
.
Paraaksýn silme gözyaþýný çocuk
Belki böyle deniz oluruz, deryada köpük.)

7.
Duasýz þiir mi olur !...
Dua ki gönüllere umut eken,
Huzur veren yürekteki derinlik
Samimi
Dertlere en büyük teselli,
Acz içindeki ruhlara en büyük serinlik
.
Parantez içi (Dünyaný için,
Ne çokça ya ne de kara
Sadece inanç insanlara
Ýhtiyaç var !...
.
Duaya durmuþ aðaçlar misali açtým ellerimi göðe, kurdum saati umuda.)

2010

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.