biat baladı
sensen o baharýn eþsiz kýr çiçeði
hangi þafakta ekildin topraðýma biliyorsun
ýrmaklar çevirdim içime, ne yana baksak olmamýþ bir mavilik mi dersin aldýrmýyorum
aldý yürüdü daðlarý bir þehvet, mabedim bildiðim karým toprak doðurdu
ben seni hiç bir ilahi dinde görmedim
sadece hissettim ruhun bedenle, suyun toprakla kavuþmasýný
sorgulamadým biat ettim, sorgunun sonsuzluðuna.
eteklerinin tutuþmasý çalkantýlý bir sonbahar kavuþmasýndan korma.
kýrýlan dallarýn ilk sesiyle sonlandýrdým son gecemi
ben tanrýlarý bilmedim sevgili
ekine benzeyen hasadý, zor kavgayý gördüm, demir döven ustalarýn terinde
hiç bir ölüme denk gelmedi küfrüm, denkledim oysa geceler boyu ölümüme yakýþacak en güzel küfürleri
gözlerimi sensiz kapamayý hep bu yüzden istedim
ben tanrýlarý bilmedim insanlar dað dað yakýlýrken o kantonda
ve anlatamadý hiç bir bilici...
yaktým tüm vakayinüs karartýlarýný, kaldýrdým tarihimden
ýstýrabým
ekinimden
ekinim sen
sancým ruhtan
tohumu zor
ben tanrýlarý bilmedim hiç bir kuyunun karanlýðýnda
ve týrnaklarýmý senle besledim
týrmanýrken kadehime dudaklarýmla, sen dedim
ve
kendim için yaþamadým aptallar gibi,
inerken þarabýn yakýcýlýðý boðazýmdan onlar dedim
þeytan içti alkanlarý altýn taslarda, adlarý yok, yurtlarý yok, bir garip sesler...
kemikleri el yýkamakta kullanýlýyor þimdilerde, gözleri yok...
bir çukur içinde çiçek tarlasý
nasýl aðlar nasýl gülerse insan hiç ayýrmadýlar kendilerini baþkalarýndan.
herkes nasýl öldüyse onlar-da onlardan baþka öldüler.
ve bir çok þey eklediler küçük hayallerine
bizse küçülterek onlarý þiirde i mge dedik efsanelerine
baþaklý bir tarlada içli türküler gibi sürmekte ve durmadan geçmekteler
ilahi taçlarý yok hepsinde papatyadan yastýklar, bulabildiler mi cenneti,
yanlýþ yolun cesur yolcularý, ilahi olan neydi bilmediler diye cehennemi gitti
þimdi teslim olsak belleðimizi sökerek, silahlarýmýzý hangi hakem topraða gömecek
ya varsa ne kaybederiz biadý, kaç insan daha katacak sürüsüne
görmemez,duymammaz,paylaþmamaz olmak için...
elimde olsa derimi bile soyardým ve cezalandýrýrdým kendimi bütün peygamberler gibi
bir adým olsun diye
bir adým hayat, bir adým benimkisi
bir adým var artýk
insan!
biat ettim ki, insan eþiþtir insan
Kubilay yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.