Dilencisiyim ruhumun, Ne olur birkaç cümle, Düþlerinizin hayrýna. Sahi umutlarým neden bu kadar kýrýþtý?
En son kendimi anýmsadýðýmda bir gazetenin üçüncü sayfa aþkýydým, Tirajý yüksek tutkularýmýn içinde kör olmuþken hayallerim…
Hep o gecikmelerden korktum aslýnda, Geciken bir dudak lekesinden, Geciken bir yaðmurun çýðlýðýndan…
Yine ve yine kendi içimin hýrçýn güvertesindeyim, Yine fýrtýnalar bir yýlan gibi zehirleme peþinde yazgýmýn en kanlý yerini, Yine o haylaz dalgalar umutlarýmý kemirme peþinde , Ve yine bir öykümün sayfalarý savruluyor denizlerimin en tenha yerlerine.
Ufuk çizgisi kendini çiziyor bu sefer yaþam aðarýrken, Tüm rüyalarým evcilleþiyor kýzýllýðýndan arýnýrken, Pencerelerimden týlsýmlý balýklar sýzýyor, aðýzlarýnda ýslak þiirlerle, Harflerimden ördüðüm aðlarýmý atýyorum düþlerime, Hangi seviþmeler takýlýrsa artýk yazgýma…
Iþýltýlý bir liman görünüyor neyse ki, arzularýmýn batýk tarafýnda, Birkaç cümlem dalýyor hemen vurgun yeme ihtimaline raðmen, Ýskelede gözlüklü martýlar ve baykuþlar aðlýyorlar sevinçten, Kumdan kalelerdeki savaþçýlarým gülümsüyorlar çocukça.
Neyse ki karaya vuruyor yine deniz kadýnlarým ve onlarýn solungaçlý masallarý, Neyse ki deniz fenerim tam ruhumu aydýnlatýyor bu sefer, Uykularým ýslanmýþ yine bir rüyam kendine uyanýrken, Yine kan ter içinde bir mutluluk belki de sabahýmdan düþenler.
Günaydýn. Kahvaltý. Sýcak bir çay. Yine perde…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.