Üþüyen bir kadýn, yine kendi kaldýrýmlarýnda, yine cümlesiz, Ýnatçý güneþi sýrtýna almaya çalýþýyor cebindeki birkaç umuda takas, Nafile soðuk bir kere nakaratý olmuþ yazgýsýnýn...
Balkonunda mektuplarýný mandallamýþ ipine, Belli ki yine hiçbirþeyi kalmamýþ da, gözyaþlarýyla yýkamýþ… Belli ki yine düþük yapmýþ bir þiiri, çoraklaþmýþ sevdasýzlýðýndan.
Yakýn çekim, kafes…
Kadýn kafesinde…
Kafeslerimizin içindeki gecelerimizin beklediði inatçý anahtarlar, Bin türlü direniyorlar, seviþmelerimizin rengini göstermemek için, Demir parmaklýklarý olmasa da kafesin…
Çekim 37!
Vurgu kadýnýn aðlamaktan saðýrlaþmýþ ruhuna!
Bir fýrtýna sonrasý yaðmalanmýþ avuçlarýndaki tüm çizgiler, Mumyalanmýþ defter arasýnda kuruttuðu seviþmeler, Görmek istediði tüm mevsimler sýkýþmýþ arafýnda…
Çekim 41! Yakýn plan : Dudaklar…
En çok da göðsünün arzulu yerleri uyuþmuþ, hissetmiyor. Bir tren garýnda, el sallýyor anýmsadýðý dudak izlerine, Üstünde yumuþacýk bir þal, rüzgarýn savuramadýðý, Ellerinde masallarla sulanmýþ kýr çiçekleri, Ruhunda masallara susamýþ yaralar, Ellerinden vedalar yapýp saklýyor mektubunda, Kaybolan aylarýna adak…
Son, bir düþ çekimi ayrýlýðý… Aðýr çekim…
Yaþlý pusula yine unutkanlýklar peþinde, Ancak tüm kesitler hep ezberindeydi þiirin, Kadýn, yazgýnýn yüksek bir yerine çýkýp atlar þiirin en derin yerine, Yine düþ kabarcýklarý, nefesle nefessizlik arasýnda sýkýþan aný tanecikleri, Yine o hüzünlü kulaçlar mayalanmýþ sýrlarýna, Yine çýrpýnýrken, çýrpýnýrken ve çýrparken tutkularýný kendi içine…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.