Seni Sevmelerim
Seni Sevmelerim
Seni sabahýn ilk ýþýklarýnda baþlýyorum sevmeye
Gecenin kendini güneþe teslim ettiði anda seviyorum
Daðlarýn çýðlýklarýnda açan ilk çiçeklerin kokusunda seviyorum
Topraða basan yaþlý ayaklarýn býraktýðý izde seviyorum
Dünyanýn insaný hayran býrakan mekanizmasýnda seviyorum
Ay ýþýðýnýn yapraklarý uyandýran büyüsünde seviyorum
Kar tanesini gören güneþin gözlerinde seviyorum
Hiçbir bilmediðim bir ezginin güzelliðinde seviyorum
Bitmek tükenmek bilmeyen ýrmaklarýn çýkardýðý seslerde seviyorum
Bir aðacýn köküne verdiði öz hayat suyunda seviyorum
Dalda hüzünle ötüþen kuþun anlaþýlamayan haykýrýþýnda seviyorum
Adý bile konulmamýþ keþfedilmeyi bekleyen ne kadar güzellik varsa onlarda seviyorum
Gökyüzünde ismi bilinmeyen cisimlerin gezegenlerin varlýðýnda seviyorum
Hýþýrdayan sonbahar yapraðýnýn sarýlýðýnda seviyorum
Bir karýncanýn yükünü taþýyabilme gücünde seviyorum
Atlarýn hýrçýn sesindeki gizemde seviyorum
Gözleri görmeyen ama hayatý çýplak gözlerle görenin gözünde seviyorum
Aþký âþýk olandan aþkýn ta kendisine fýsýldayan ruhun hissetmesinde seviyorum
Yalnýzlýðý unutan unutturan varlýðýn içindeki nefes te seviyorum
Durmadan koþma isteðiyle tutuþan her canlýnýn kalbinde seviyorum
Rýhtým da kendi dalgalarýný okþayan denizlerin okyanuslarýn dilinde seviyorum
Bir dine deðil her dine inanan ve saygý duyan beyinlerde seviyorum
Bir çocuðun istediðinin verilmesi anýndaki sevinciyle seviyorum
Nefesini yýrtarcasýna aþkýný haykýrmýþ haykýran ve haykýracak her yürekte seviyorum
Korkmadan yasaklar bilmeden utanmadan çekinmeden her an sarýlabilen bedenlerde seviyorum
Duvarlarda yýllarca asýlý duran tozlu resimlerin tablolarýn bir çivideki dansý gibi seviyorum
Yaðmur yaðdýðýnda toprak kokusunu bilen koklayan romantik anlarda seviyorum
Mum ýþýðýnýn aþka semah dönercesine aþýðý aptal eden izlemesinde seviyorum
Dünyaya gözlerini açan ismi konulmamýþ her çocuðun isim arayýþýnda seviyorum
Yolunu kaybetmiþ gezginin her adres benimdir deyiþinde seviyorum
Acýnýn dem tuttuðu isli bardaklarýn yudumlanmasýnda seviyorum
Gözlerden uzak kendi halinde yaþayan bilgelerin sýrrýnda seviyorum
Iþýk saçan karlý kýþ gecelerinin tozpembe renginde seviyorum
Kendini herkese ve her þeyden gizlemiþ ilkleri yaþayan bir yürekte seviyorum
Dahasý anlatýlamayan yazýlamayan ama içinde durmadan kaynayan ateþ olanda seviyorum
Sevince ölürcesine seven ve sevilenler gibi seviyorum
Kahrýný içine deðil sevdiðinin yüreðinde söndürenler gibi seviyorum
Ayrý geçen zamaný sevgiden sayan sabýr öðrenen beyinlerde seviyorum
Tükenmek bilmeyen umuduna umut baðlayanlarýn umudunda seviyorum
Rüzgârýn süpürdüðü sokaklardaki yýðýnlarýn tuhaflýðýnda seviyorum
Ateþin közünden ayrýlmak istemezcesine küllenen külünde seviyorum
Rüyalarýn dilinin bilinmezliðinde seviyorum
Odalarýn boþluðundaki sayýklamalarda seviyorum
Ýçime ezgi okuyan kadýna gülcan,a
Sadýk Toraman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.