Ey! Fesatlýk yolunda, durmadan koþan insan, Nereye gitti düþün, onca zalimlik yapan, Birazcýk özün varsa, doðrularý sen de an; Kara bulut kesilip, þimþekler çakma yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Fitneliðin yolunda, olacaksa gidiþin, Yaradan’a hesabýn nasýl olur bir düþün, Azrail’in elinde zor olacak bak iþin; Her fýrsatta þeytanýn sözüne bakma yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Nemrutluk yapar isen bir sinektir helak’ýn, Musalladan kalkýnca acý olur firakýn, Yarýn mahþer günün de haline yok merakýn; Ýnsanlýðýn yolundan, sapýtýp çýkma yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Hep karmaþa, fesatlýk, þeytanýn yolundasýn Koþuyorsun durmadan, zalimin kolundasýn Bir gün sen de görürsün, musalla salýndasýn, Huzur ortamlarýna acýlar sýkma yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Aynada bak kendine, suratýn neye dönmüþ? Günah yýðýnlarýndan, yüzündeki nur sönmüþ, Farkýnda olamadan sýrtýna çok hak binmiþ, Yol azýðý tarlana, zakkumlar ekme yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Tarihe bir bak hele, yaþadý nice zalim Yanýnda ne götürdü, hepsine geldi ölüm. Kim ederse kendine, gayrýyý demez dilim; Ferman yazýp kendine, ipini çekme yeter, Üç günlük dünya için ahretin yýkma yeter.
Düþünmeli bir kere, ne için yaratýldýk, Hayvanlardan farklýca, akýlla donatýldýk, Ýnsan olarak doðduk, toprak ile katýldýk; Yaradan’ýn verdiði Nur’unu dökme yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter.
Son nefesten sonrasý dönülmez uzun yoldur, Þükür çeþmelerinden sende testini doldur, Hakk yolunda dik durup, sabýrla beden soldur, Kibirlenip, nefretle, burnunu bükme yeter, Üçgünlük dünya için, ahretin yýkma yeter…
Ne acýdýr ne kötü, dünyayý baki sanmak, Þeytana esir olup, zalimliðe aldanmak Mezara baþ koyunca, eyvah ile sýzlanmak; Zehirli yýlan olup, mazlumu sokma yeter, Üç günlük dünya için, ahretin yýkma yeter...
28 Haziran 2011 Mustafa USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halkın Şâiri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.