Ay kayıpken yollarımda

kalemime düþen en nadide i mgem
nisan busesisin dudaklarýmda
ýslak mý ýslak

beyaz günahým

baharýn goncaya durmuþ fidesiyken
tutsaydýn ellerimden
sevaba çýkacaktý yollarýmýz

en çok yýldýzlara
deðdi yüzüm
güneþten önce
ki yoktun

kýzarmamýþtý kirazlar
içimde bir çocuk aðladýðýnda
ve inan ki daha çok küçüktüm

kavrayamadýðým törelerin
tanýmadýðým insanlarýn içinde
kül kedisi rolüne soyunduðumda
tek suçlu annemdi
azmediliþimin tek habercisi
ki seni tanýmýyordum
ve
kalbimi vuran celladý


kan kokulu çarþaflara sardýlar
acýmadan sübyanlýðýma
gecenin gözlerine bakarak
korkularý da yoktu
kimseden saklayacak

mumyalanmýþ beyinleriyle
çok klasiktiler
kristal kadehlerden ruh içerdi
doymamýþ hücreleri

yüzüme kurþun kurþun hüzün erittiler
ay kayýpken yollarýmda


bir ömrü baltaladýlar
meltem savurmadan kumral saçlarýmý

her gün bir parça kopardýlar bedenimden
ki kansýz savaþtýlar
sessizdim
dökülürken etlerim

karanlýðýn buðulu gözlerine sayýklardým
yaþattýklarýný

yoktu vaktim
yas tutmaya
burgulu sözleri geçirdiler yüreðimden
ki can çýkaran

onlar kimse deðildiler
yoktan sahip oldular
tek kölelerine

ceylan gözlerim vardý
lakin içi gülerdi

solarken benzim
inatla al giyerdi doða
ki bahardým
kýymadan önce ihtiþamýma

çözümlenemedi elementleri cehaletin
düðüm düðüm sallanýrken ortalýkta

durmadan alkýþa çift maskeli seyirciler
ki merhametsizdiler
tükürürken
atýldýðým sahneye

eðilmedi öne sargýlý baþlarý
ve kýpýrdamadý hiç bir vicdanýn köþe taþlarý

yorumsuz
yorgundum
görünmeden elleri
çekiverdiler çamurdan perdeyi..!

Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: