aþka, aþk deyip kor ateþlerde yakýp kendini bilemezsin sarar mý mezar da seni ansýzýn gelir de göremezsin her sabah uyandýðýnda ayný mýsralarýn derdiyle sen de beni hissedemezsin
bu yüzden asma yüzünü sana yazýlmamýþ mýsralar düþün ya da okunduðu gibi unutulacak bir þiir unut þimdiyi dün gibi kalmasýn sende hiçbir izi kendine sakladýðýmý bil o izlenmemiþ aþk filmlerini
bir gece aniden uyanýrsan ya da hatýrla þu mýsralarý okuduðun gibi unutma hemen bil ki sevenler anlar gerçekten sevmeyi hissedip yürekten aðlamayý göze alanlar anlar yaz sonrasý her sonbahar
bu yüzden aðlama kendine sapladýðým býçaklarý çýkarma kalsýn o gül bitmiþ yüreðinde
bir gün gelirde hani yine aðlarým dersen sessizce neden aðladýðýný dahi bilmeden silme yaþlarýný býrak aksýn kalbin yaralý kalsýn yakmasýn topraðý yaþlarýn düþmesin bir damlasý dahi çok uzakta da olsam içerim onlarý içerim vallahi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.