Sokaðýnýn yokuþunda yaðmur akýyor denizlere ulaþma gayretinde. Bense sana doðru aðýr aðýr adýmlýyorum sokaðýnda. Oysa yaðmur sularýna kapýlsam denize ulaþsam, Soðuk ve ince kumlu suyu solusam ciðerlerime... Pencerenden dalgalarýn arasýna baktýðýnda, Tertemiz sevdamý görebilir miydin? Ya da yaðan yaðmur ben olsam, Pencerenin dýþýnda süzülen yaðmur sularýný Gözyaþlarým bilebilir miydin? Durdum.
Çünkü göremezdin ki benim sevdamý artýk hiçbir dalgasýnda denizin, Ve bilemezdin akan gözyaþlarýmý...
Yaðmur sularýna baktým yokuþ aþaðý akýp giden. Sanki beni çaðýrýyorlarmýþ gibi coþkunca akan. Ve dedim ki, Gidilmesi gereken yön, Suyun aktýðý yönmüþ meðer. Arkama bile bakmadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
doganozcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.