PARDON

Pardon,
Ufacýk bir þeyler diyip gideceðim
Hemen bitmesini istersin, biliyorum
Yormayacaðým öyle çok
Yoracak hal býrakmadýn zaten…
Dinle þimdi… Gördüm ki;
Saçlarýný kesmiþsin
Benden kurtulur gibi mi kurtuldun onlardan da?
Kilo almýþsýn
Sýkýntýlarýndan mý arýndýn sonunda?
Yoksa asýl sevdiðin de seni mi seviyor?
Ne önemi var ki…
Bende kestim ümitlerimi saçlarýn gibi
Bende arýndým kilolarýmdan sýkýntýlarýn gibi
Topladým ne kadar kýrýðý varsa kalbimin
Bir kutunun içinde saklýyorum.
Bavullarým var, anýlarýmýzý sýkýþtýrdým
Attým ama; bir daha asla açýp bakmamak için…
Bir insan bu kadar mý hiçleþir, kimsesizleþir, hissizleþir
Bir adam bu kadar mý düþer gökten yerlere
Ve bir kadýn, sayende, ancak bu kadar yenilebilir sevgiye.
Pardon, rahatsýz etmeyeceðim
Sadece bir zamanlar sevdiðim adama benziyorsun
Fakat onun gibi sert baksan da içimi yakmýyorsun
Gördüm, oradaydýn, 50 mesafe adýmýnda
Onca zaman sonra ilk kez karþýmda
Öfkem sapasaðlam duruyordu bakýþlarýmda
Ellerim titredi kýrýlan bir daldan çok daha fazla
Sanki sen deðildin yüzümü avuçlayýp göðsüne yaslayan
Ve ben deðildim sanki o kokuyu içine çeken doyasýya
Duramadým karþýnda, mahcubum içimdeki çýnar aðacýna
Anladým, o an ikimize de fazla
Kalmamýþ sevgim, öfkem infazda.
Eskiden öpüþtüðümüz o yer, o anda, bize yasta…
Yapacak bir þey yok,
Çok borcun var bu aþka
Anlaþýlan batacaksýn ödemeye çalýþtýkça…

BAÞAK KURU
Sosyal Medyada Paylaşın: