Eylül kuþlarýnýn gölgesi deðiyor
acýkmýþ dudaðýmýn çatlaklarýna
kan revan içinde sýnýrý iþgâl edilmiþ ömrüm!
sabrýn daraðacýna asýlýrken keþkeler
dörtnala gidiyor eðreti düþler
ruhum Afrika
zikrim Þems’ine hasret kýyamet!
riyasýz kelimelerim yanýyor
efsunlu susuþlarýn ýslak sokaklarýnda
umut nasýl da küskün
nasýl da küskün göðün rahlesinden düþen alfabem!
hüznün müebbetinde tetiðini düþürüyor zaman
ýslak bir kurþun deðiyor yüreðime
genzimi sarýyor çitten atlayamayan i mgelerim
gözüme hüzün kaçtý
ey salýncaðýmýn ipini kesen an!
yüreðime iliklediðim vicdan sahrasý
emziriyor kimsesizliðimi
epik söylencelerin
eprimiþ kývranýþýnda kýyýya vuruyor
yýrtýlan gecenin ahir zaman monologlarý!
imlâsýz patikalarda kýrbaçlanýyor
az þekerli hayallerim
ve…
mavi kirpiklerimi dökerken asýlsýz ihbarlar
bir sokak çocuðunun þefkatinde ýsýnýyor ruhum
yoksa
yoksa çaylak bir uðultunun koynuna mý girdi
çeyiz sandýðýmda sakladýðým
naftalin kokulu sayýklamalarým
gir koynuma bakirliði hançerlenmiþ gölgem!
birazdan celladýma hibe ettiðim
arýnmýþ düþlerimi getirecek
bindallýsýný giymiþ yalnýzlýðýn zembereði…
/kýzýl atlar savurur yelelerini
ruhun asâsý kýrarken suyun sesini/
Mehtap Altan
23.08.2011