*Burasý Anadolu
Bu füsunkâr memleket ne güzellikler besler!
Yýldýz, yýldýz beldeler, sanki bir Samanyolu...
Yükselir asumana kuþlarla uçan sesler,
Dökülmüþ gökkuþaðý, her yer renklerle dolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Ne devletler barýnmýþ, yetmez insanýn aklý!
Dünyanýn tüm tarihi bu topraklarda saklý...
Yurdumun insanlarý ne çok övünse haklý,
Yaþar insanlar burda, hayatý dolu dolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Mis gibi kokar yurdum, cennettir her taraf ya!
Hakk sað elini sürmüþ, ne güzel bir coðrafya...
Nuh Nebi ile baþlar yurdumda etnografya,
Dünyaya burdan gider medeniyetler yolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Memleketimde iklim, tam dört mevsim yaþanýr!
Güzün sararýr dallar, kýþýn karlar döþenir...
Mevsimleri yazmaya âdemoðlu üþenir,
Yazýn ateþ kusar gün, baharda yaðar dolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Cemrede terler toprak, görünmez tebahurdan!
Bir kaval sesi dinle yaylalarda mahurdan...
Duy þu ezan sesini seher vakti, sahurdan
Evliyalar yurdu bu, ruh dolu saðý, solu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Þu harabe Frigya, þu lahitse Ýskender!
Þu kemerler Selçuklu, minareler Sinan der...
Osmanlý mucizevî, eserleri çok ender!
Hayretten taþ kesilir görenin eli, kolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Üç yanýnda deniz var, dalgalar vurur þamar!
Gürül, gürül ýrmaklar, akar hep damar, damar...
Bir alýç gölgesinde, bir çobanla bir çomar
Zenginliði gönlünde, bir lokma ve bir çulu,
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Dinlesen Mevlana’yý, öyle döner durursun!
Bir tevazu si mgesi Yunus ile yürürsün...
Alperenler kim imiþ, Yesevi’den görürsün.
Canlar birlikte bulur, müstakim olan yolu
Bu benim memleketim, burasý Anadolu...
Nuh’un sefinesiyle kültürün oluþtuðu...
Dillerin ve dinlerin bir yerde buluþtuðu!
Âmâ/larýn gördüðü, ahrazýn konuþtuðu,
Müjdelenmiþ bu millet, Hakkýn sevgili kulu
Bu benim memleketim , burasý Anadolu...
Antalya-2011/08
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.