Ruhum
Topraðý çekiyorum haberin olsun
Ölüm buyruðunu yakýnda verir cellât
Bunca kavga nedendi diye sorma sakýn
Zamanýn sarkacýnda tükenmiþ a-bý hayat
Ruhum
Sen bedenimi seçtiðin zaman
Anamýn kanýyla besleniyordum
Bir kuyudaydým ki sorma
Kör deðildim ama göremiyordum
Ruhum
Sen hep sol yanýmda taþýdýðým bilmece
Ne nerden geldiðini bilirdim
Ne kim olduðunu
Doðruyu söyle;
Bir kafes mi sana bedenim
Yoksa ben sana mahkûm muyum?
Bu kader benim mi?
Yoksa sen misin yaþananlarýn suçlusu?
Ruhum
Neden en derin çizgiler benim yüzümde?
Çýkarken yýðýlan basamaklarda
Neden yýðýlýp kalan hep benim?
Umudun içinde her zaman bir umut varsa
Bedenimin içindeki de sensin
Can çýkmadan umut kesilmez dedikleri sen misin?
Ruhum
Bir çocuðun masumluðumudur içimde taþýdýðým
Çarmýha gerilmiþ nefsim mi sakladýðým
Püsküren çiçekler gibiyken sevmelerim
Daha kaç nota var bam telimde çalmadýðým
Ruhum
Fotoðraflardaki yüzler benim yüzüm
Seni yansýtmýyor hiçbir ayna
Gerçek olan ruhsa
Ruhsuz beden olmuyorsa
Neden sen hep gizlidesin?
Ruhum
Saçmalýyorsun deme bana sakýn
Yokluðunda kýmýldamýyorsa ellerim
Koþmuyorsa bu bacaklar
Tavýr, davranýþ, eda, huysa
Can çýkmadan huy çýkmaz dedikleri buysa
Can içinde ki can sen misin?
Ruhum
Can =Ruh mu bu denklemin sonucu
Günahlarýmýn suçlusu
Sevaplarýmýn cennet yolcusu
Bu naçiz beden topraða karýþtýðýnda
Sen ilelebet yaþayacaksýn
Bedenimi seçtiðin için mutlu musun?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.