ALNINDAN VURULMUŞ RUHLAR MABEDİ
[
•
Günlerdir baðýrýyorum duyan yok
Size söylüyorum alýn þu kalemi elimden
Yoksa öldüreceðim bütün kuþlarý
Gerçi gökyüzü suskun kelepçeli yedi renk
Sýrtýnda kurþun yanýklarý tüten hiro...
Çok yüzlü serseri yontular gülüyor
Çýkar bayan kalbini koy masaya
Benimkini kaybettik az önce
Sevmek dedik hileyle.....
Alnýndan vurulmuþ ruhlar mabediyim
Bu yüzden ilk ben okudum son mektuplarý
Ve öldürdüðün ateþ böceklerini
Pervanelerin ölüm ayininde
Bir bir ben yaktým
Bir kenti aydýnlatsýn diye
Külünü bir aþkýn
Her þey bir gecenin uðultusuyla baþladý
Çatýmda saklanan son bir bahar
Kuzeyime dönmüþ siyah kehribar
Ve o düþe sevgili olan son masal
Bittiðinde uyandým ki....
Bayan size diyorum
Alýn þu kalemi elimden
Kalbinizde delik var...
Sanýrým katildi
Ama o kendini tanýmýyordu
Ciðerlerimi yýrtan çýðlýkla
Baðýrdým duymadýlar
Þaþkýndým ve hâlâ çocuk
Ölebilir raporu veren Hipokrat
Beyaz önlüklü bayan
Ne varsa içimde çýkar koy masaya
Sonra da son tutanaðýný yaz....
Bir gümüþ yüzük
Bir metal künye
Bir x harfi
Kocaman bir yara
Kalbinden çýkan
Nasýl bilirdiniz?
Ahmak, Aþka inanan...
KÖLN
CC_
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.