Kıyma felek
Kýyma felek kýyma
bir dal çýnara
.........
Soyunmuþtular sýrlarýndan gece ye
Mehtap soluyor du nefes nefese
Uzun süreli bir bilincin
Bilinçsiz makasýna yenik düþmüþlerdi ikisi
Kesiyor du tenimi nefis nefis ti
ayýlmak istemedigim sarhoþluktu
Kusursuz düþlerinden çaldýðým kadýn
Küsüntüsüz tekrarýyla gözlerin
Kenarlarýn da bu þehrin
Birleþti yollarý milyon yerin
yanýyordu caný yerin
Bu alkol kokulu þehrin
þiþelerin de buluþmuþtular
sonbahar kokuyor du
yeni yetmiþ ateþler yanmýþ tý
sirkeci istasyonu buðuluy du
rüzgarýn yapýþtýrdýðý iki yaprak tý
gözleri görünmez ki buluþmuþtular
ikisi de yollara alýþmýþtýlar
kadýn unutmak istiyordu,
adam sonunda özgürdü
bir mektup yetti Ali ye
Birleþtiler artýk buluþmuþtular
Mekanlarý yoktu
altý yok üstü yok
Sarhoþ komalarýn
neresindeyim dünyanýn
telli babada buluþmuþtular
ne karakýþ ne komþular
uçurumunda dünyanýn buluþmuþtular
sirkecinin gözleri buðuluydu
iki damla göz yaþý yetiþti trene
kirpiklerinin ucunda buluþmuþtular
Acýyor du karný yerin
karanfil tutan eller titriyordu
hiç ayrýlamazlar ki
artýk buluþmuþtular
...........................
artýðýnda bu mekansiz þehrin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.