yağmur
Yeni deðil iþlerimin ters gitmesi
Bu öylesine sancýlarým,
Hic yoktan baþýmýn dönmesi
Mehtabýn uykumu basmasý
Ellerimin sabah sabah tütün kokmasý
Alnýmýn çizgilerinin nedensiz depreþmesi
Sebepsiz þakaklarýmdaki aðrýlar
Yeni deðil beyazýn böyle can yakmasý!
Ne zaman aðrýyor karný yerin
Ne zaman dönüyor yüzün aydýnlýðýn
Ne zaman yaðmurun senin
Bu sebepsizliðin yeni deðil
Hiççç yoktanlýðýn
Yeni deðil bu öylesineliðin!…
Özlemek gibi deðil inan
Yaþamak aðrýsý vardý içimde hep
Sensizmi? Belki deðil...
Baþak baþak çözülmüs gözlerim
Yeni deðil sana yanmýþlýðým!
Hala bir arpa boyu yolalmýþlýðým
Ki nerde kiminle seviþmiþsem
meyer hep seni aldatýrmýþým
Yani þarabýma koþan o yýllar
Senin bardaðýna akýyormuþ ya
Ki ben artýk mayalanmýþ bir þarap !
Akýp gelmiþsem kapýna
Düþün...
belki hep ordaydým
Yani öylesine iþte
Her yol sana varýrmýþ !
Hani kâbe gibi, kîble gibi
Tesadüfmü? belki deðil
Bu gök kubbe bu dem sonbahar
Artýk yanlýzca sonbaharlarda izlerim var
Ki bu býçak acmaz yanlýzlýðým
Ayla güneþin küsmesi
Karanlýðýma ay ýsýðý düþmesi,
Sebepsizmi?
Farzetki herþey senden kalma
utanýrým ben sana
Bir sen yenisin kursaðýmýzda, beynimizde
Her sabah besmeleyle baþlýyoruz seni sevmeye
Yani o kelebek gibi iþte, öylesine
Sebepsiz, nedensiz...
Yani bir kelebeði düþün: bir aðacýn dalýnda
Yemek gibi, ekmek gibi, alýn teri gibi
O kadar doðal, öyle içten kendini vermeler
Kelebek sever o yapraðý öylesine
Hani her gün yediðinden de deðil
En güzeli de deðil
Yolu nedense ordan geçer öylesine
Bazen bakmak içindir, bazende bakýlmak
þimdi bir yýldýz kayar geceden
Birden döner, sersemler
Rûku eder, dem olur
Sanki rakýnýn içine düþmüþtür
Kýble de al çicege sevdalýdýr ya
Seccadeler serilirken kurbanlýk koyunlara
atýn ölümü hep arpadan olur
icgüdümü? kuru sýký bir hayatmý? Belki deðil...
O dal ki yanlýz bir yaprak ta deðil
Ama gerisine aklý ermez kelebeðin
Yani senin gözlerin gibi
Senin ellerin de güzel ama
Manasýzmý? Belki deðil
Bu sonbahardaki ayak izlerim
Ki kalem kalemtraþa her girdiðinde
Yolu kýsalýr bizim kelebeðin
sonbaharlarýn yolumu kesmesi yeni deðil
Daha kaç son-bahar görürüm bilinmez
Ama en son-u senin dalýnda, gözlerinde
Birlikte, caným ! bahara çýkacaðýz deðilmi
Gülen gözlerin aklayacak kirimizi
Umutsuzmu? Belki deðil..
Oysa binlerce kez batmýstýr güneþ ardýmdan
Sabah olmadan ne geceler ölmüþtür
Ama ýþýðým ! içimin aydýnlýk yönü ! !
Yani, yaþamýn dikenli telleri
Batmýþtýr adamýn bir yerlerine iþte
öyleyse ilk sýðýnaðým sen olsana
Oysa girmessin sen gecenin koynuna
Gül sunan elde gül kokusu kalýrmýþ
Havada kýþkýrtýcý bir gül kokusu var!
Aðzýmda sýr, dilimden sýr
Kelebekteki bu yaprak sevdasý
Onun doðasýndandýr aslýnda
Ya benimkisi bu hayat
Sebepsiz, nedensiz
sýradan
Yani iste öylesine,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.