ben bir zaman kaybýyým, beni býrakýn hocam
düþlerimi kitaplarda aramaktan
ve anladýkça
açlýk, sefalet ve torpilden
altý buçuk milyar insan
avrupa ve amerika hariç
açlýktan ölüyorlar hepsi
sokakta yatan insan 80 di strasburg da dün akþam
kendime uzaydan baktým dün
karýnca kadar bile deðil
koþuyor ha bire
bir karýncanýn sýrtýna umarsýzca basarsýn
üzerime yürüyor birileri
Tanrým O senmisin ?
hangi çayýr hangi denize dökülüyor bana ne,
ben siste boðulurken burda
mutluluk nedir onu söyleyin
çok sýcak bir aralýk akþamý
gezindiðim deniz kýyýsý
bana havuz problemi sormayýn artýk
yanýyor buzlarým aþka
bakýþlarýn çarpýnca dalgalarýma
hiç düþündünmü hocam
bu yaðmur damlalarý neden bir birine dokunmazlar
yaðmurda tanýdým oysa ben seni
yaðmuruda onun için sevdim, kýþýda
yaðmur damlalarý vurunca kapýya pencereye
bende derin bir güven beliriyor
polis bile koruyamyor beni o kadar
çepe çevreliyor beni kainat
oysa denizin ortasýnda rüzgarlar altýndayým
bu hayat bilgisi aðýr dersmiþ hocam
keþke zorunlu deðilde seçmeli olsaydý
hani istemezsen atýp yenisini alýyorsun
düþündüm, galiba
ben adam olamayacaðým
madem her þeyin bir formülü var
mutluluk kaynasýn kazanýmda
katalizörü ben olayým
hasan iki salak osman dört
mutluluðu söylesin kimyan bana
kimyam feci halde bozuldu da benim
anlamsýz geliyor dünya
kendimi kendimden çýkartýyorum sýfýr kalmýyor
bu matematik bizi kandýrýyor hocam
elde var cetvel
kulaklarýmý çekiyor ellerin
tutmuyor hesaplarý kurallarýnýn
Ne [o] kadar kesin ol
ne de [galiba] gibi çeliþ
[Son] söylediðin yerde kalmalý
yeni bir [hoþ geldin]e ölesiye [ç]alýþ.
Dün kazandýðým parayla ekmek aldým
kimligimi koyup arasýna
afiyetle yedim
yarýný bu gün
sonbaharýna bile yetiþtim ben bu dünyanýn
dün
yatýrdým dizime hüznü,
okþadým saçlarýný çocuðun
dünyamýn uzaðýnda bir gül,
ýsýrýp duruyor burnumu her gün
Býkmýþ benden gramafon
çizik plak olmusum
hep ayný yörüngede dönsede dünya
gün baþka gece baþka
dört mevsim bam baþka
sürekli batýya gidiyorum ama
hep doðudayým hala
zaman beni içiyor
ben sigaramý
her bakan gözde
utanýyorum tüten yalnýzlýða
javelle çýkmýyor kokular
yýkamaktan býktým
ýþýðý en güzel aldýðým yerde
baþ aþaðý yaþýyorum ama düþmüyorum yere
Newton yalan söylüyor galiba hocam
bir gün aklýmý bulamayacaðým
negatiflerde kaybolup gidecek
bataklýkta bir nergiz
bataklýk gazýna dönüþecek
hani hiç bir þey yoktan var
vardan yok olmuyordu
ibrahime inen koyuna ne oldu
ismailin sýrtýnda dünya vebali
ne var ne yok ?
ne var ! nede yok !
saatte 220 km hýzla giden A trenin içinde ben
ve saatte 0 km hýzla yerinde duran B duvarýna doðru
acilen çarpma mecburiyetim ne olabilirki hocam
sen saniyede üç yüz bin km hýzla ýþýðý arayan kadýn
ben tozuna hasret bir enkazým dünyanýn
birbirimize bir kaç aþk geç kalmasaydýk keske
hep yanlýþ yollarda yorulmazdýk böylece
bir ölürsem ki ölürüm
okyanusa barajlar kurun
yüzümü gecelere gömün
uzatsam ellerimi sana degmez bilirim
adý var kendi yoksa bende artýk yokum
Allahý var kendi yok
Kendi var Allahý yok’sun
bir gün ölürsem çok istemeden
beni bir aðacýn tepesine gömün
ama denize balkonu olsun
ellerimi böðrümden kocaman açýn
bir þeylere sarýlacakmýþým gibi
üstümde hiçbirþey býrakmayýn
yakýn geri kalanýný dünyanýn
bir köpek baþucumda
iþesin duvarýna doðru dünyanýn
zaten bu dünya mal’ý
bi de türk mal’ý
ne nalý doðru
ne de mýknatýsý çekiyor seni
ama annem n’olur aðlamasýn
özlermi saçlarýmý okþamayý
geri getirsin o zaman yaðmur gözyaþlarým
dikine içilen hayatýn
sevdalarýný bagrýna gömsün
kapatýn bütün delikleri
sallayýp çukurdan beri beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
bahçemizin halinden Edip Cansever Hayat dersi bozkurt şeb-i aruz böğürtlen kürt kızı Deniz evlat yaSemin