her aný gözyaþlarýyla bulanmýþ gençliðin kalýntýlarý kaldý gözlerimde...
bir bulut gibi kararmaya baþladý doldukça isyanlarýmda...
kendi kendimi öðrendim kimsesiz bir harabede...
susmayý tercih ettikten sonra kendime, kimsesizliðime
yalanlarým yeþerdi gönlümde...
yeni bir darbeye hazýrlanana kadar yaþ akýtamadý gecelerim sitemlerimde...
konuþmak istemedi dudaklarým karþýmda seni görünce...
daðýtmak istediðim tüm hayatlarýn rezil iskeletinde,
cevabýný bulamadýðým sorularýn yoruldum artýk sessizliðinde...
yýllarýmý heba ettiðim yalanlarýn gölgesinde,
bir kez daha isyan ettim gençliðime sen gibi gidince...
sözlerimi yutup haykýrýþlarýmý yüreðime sakladým da
yinede dindiremediðim her aný gözyaþlarýna bulanmýþ bir gençliðin ellerinde
bugüne ve düne feryadýmý gönderdim çaresizliðime...
sen ve ben ve bize ait tüm hayaller kaldý gençliðin defterinde
dürülmüþ belki de kalemi kýrýlmýþ ümitlerin...
zamansýz baþlangýçlarýn hüzünle eþ türkülerinde
alýp gittin gençliðimi hayallerim içinde müebbet hapisken hemde..
korkuyorum idam sehpalarýnda senle olan düþleri gördükçe...
tutun diyorum ellerimden yeisin pençesinde, gündüzlere her gece
sesimi duyan yok
ne de bir selam veren
kimsesizliðim benimle sadece...
biliyorum ,bilmeler korkutsada titrek ruhumu,
gençliðimde gidiyor artýk gözlerin gibi gözlerimden iþte böyle sessizce...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.