Ýnsanlýk biçâre, puslu zevahir
Maddenin içinde vuslat arýyor.
Arayan bulamaz eveli ahir
Kupkuru çöllerde serap tarýyor.
Hak’ký unuttukça batýyor bir bir
Daðlarý aþýyor günâh ve kibir
Hayatýnda bir kez aldýn mý tekbir?
Dilinden dökülen kafa yarýyor.
Kendine acizden medet umarsýn
Kutsal varlýðýna þerri yamarsýn
Vicdana vurulan sessiz þamarsýn
Bilir misin bu iþ neye varýyor?
Gayesini bilmez yaratýlýþýn
Farkýna varmazsýn ne yaz ne kýþýn
Yasakla, harama dokunan diþin
Ebedi sevdaya hile karýyor
Maneviyat bilmez tutar ucundan
Ruhun da körelmiþ aðýr suçundan
Uçar gider birgün can avucundan
Bütün cesetleri toprak sarýyor
Hakikâti bilen dostla dalaþma
Ýblis’ten uzak dur þirke bulaþma
Azýksýz fani de bomboþ dolaþma
Azrail her yerde seni soruyor.
Kalpteki ihlasýn sýrrýný bozma
Bozup riya ile ortada tozma
Sana yapýlana köpürüp kýzma
Öfke yürekleri fazla yoruyor.
Eza verme sakýn bedende cana
Ýnanç þerbetini iç kana kana
Bilesin ecrini verecek sana
Ödülün mahþerde hazýr duruyor.
M.Ziya DÝNÇ
18.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN