ÞEHRÝN SOKAKLARI
Bir sonbahar sabahý kuþluk vakti,
Sessiz ve sakin þehrin sokaklarý,
Sigarasýný tüttüren bir adam yorgun,
Ýsteksizce yol alýyor sabahýn ayazýnda.
Sokak boyunca sýralý iþçi servis otobüsleri,
Vardiya deðiþimi için bekliyor iþçileri.
Gelenler mahmur uykusunu tam alamamýþ,
Doluþuyorlar otobüslere sessizce selamlaþarak,
Kiminin elinde çýkýn kimisinde sefer tasý.
Bir kadýn kocasýna sesleniyor balkondan,
Akþama erken gel unutma sakýn,
Dayýn oðlu Ahmet’in sünneti var biliyorsun,
Adam baþýný sallýyor evet dercesine.
Güneþ yükselirken ufukta ýsýnýyor sokaklar,
Ýlk orta lise üniversiteli öðrenciler sokakta.
Kiminin koltuðunda kitap kiminde poþet,
Küçük öðrenciler iki büklüm çantalarý sýrtýnda.
Kalabalýk artýyor yavaþ yavaþ caddelere doðru,
Kimi yaya kimi özel arabasiyle.
Sokaðýn baþýnda görünüyor seyyar satýcý,
Bisiklet tekerleklerinden uydurulmuþ arabasý ile,
Duyulsun evlerden diye baðýrýyor hormonsuz bunlar,
Çýtýt çýtýr bademler albenili domatesler.
Sokaðýn caddeye çýkan baþýnda temizlik iþçisi,
Hayatýndan bezmiþ çesine süpürüyor yerleri,
Sinirli bir tip hep konuþuyor kendi kendine.
Parke döþemeli caddenin kaldýrýmlarýnda,
Ýþ yerlerinin kepenkleri açýlýyor gürültü ile.
Kimileri diyafon dan kahveciye sesleniyor,
Bilmem kaç numaraya iki çay üç þekerli olsun.
Simitçinin sesi bozuyor sessizliði haydi gevrek,
Yeni çýktý taþ fýrýn simitleri bunlar.
Güneþ tam tepesinde sokaklarýn,
Kalabalýklar sokaklardan çarþý caddelerinde,
Yorgundur bedenleri bitkindir insanlar,
Geçim derdi iþ ve aþ çocuklarýn okulu,
Çalýþmak koþturmakla geçirirler ömrü.
Bir siren sesi bozar sokaðýn sessizliðini,
Sokaðýn caddeye açýlan kavþaðýnda,
Uyulmadýðýndan kaideye acý bir kaza,
Sevinçler yok oluyor feci olayla,
Ahlar vahlar hep ayný terane.
Hiç bitmeyecekmiþ gibi yanlýþ düzenler.
Kýrlar gibi nebat kokmaz þehrin sokaklarýnda,
Köy yollarý gibi tozluda deðildir,
Anason kokusu sarmýþtýr havayý geceden kalma,
Herkes yabancý dýr birbirlerine selamsýz sabahsýz.
Yýllar oldu bu sokaklarý belki de unuttum görmeyeli,
Özlemi artýyor insanýn anýlar canlanýnca,
Bir zaman yaþadýðýn þehrin sokaklarýna.
Ben baþkalarýna býraktým þehrin sokaklarýný,
Çekildim bir köþeye sessiz ve sakin,
Sýrtýn pek karnýn tok olsada hayatta,
Bitmeyen bir çile çekersin bu sokaklarda.
Durmuþ Karabaðlý
Eskiþehir-1980
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.