Çok uzaklara gitmeliyim.
Adým kadar uzun yollara düþmeli gölgem.
Ardýmdan sürüklenmeli kimse için saklamadýðým son sözlerim
Akýp gitsin diye hayat parmaklarýmýn arasýndan
Ne valiz götürmeliyim
Ne mendil tutmalý ellerim.
Dudaklarýmda kilitli bir duruþ
Gözlerimde rüzgarlý ormanlarýn kýpýrtýlarý
Ayaklarým ille de çýplak olmalý.
Kalbimin bütün biriktirdikleriyle
Ve kimselerin bilmediði hüzünlerimle
Bir de küçük bir itiraz dilimde
Doðduðum gibi çýrýlçýplak ve yapayalnýz
Bir yaným hayalet kalabalýðý
Bir yaným ýssýz
Gitmeliyim çok uzaklara.
Kimse aðlamamalý arkamdan
Kimse karþýlamamalý beni
Kimse sormamalý neden gidip, neden geldiðimi
Güneþe doðru bir öðlen vakti
Ya da gurubun kýzýl yalnýzlýðýnda deðil
Zamanýn hiçbir zamaný gösterdiði bir anda
Titreyen bir yolda görmeliler beni en son.
Ýlle de yaðmurlu bir mevsim olmalý ama
Her adýmda biraz huzur,
Biraz yaðmur dolmalý ayakkabýlarýma.
Kýrlangýçlarý isterim bir de
Gökyüzünün hüznünü azaltan o þen kuþlarý
Bir de ceylan gözlü sardunyalarý
Yol boyu uzanýp öpsünler çýplak ayaklarýmý
Ben kimsenin aynasýna düþmeyen bir deliyim.
Toplayýp bütün çýðlýklarýmý
Zamanýn hiçbir zamaný gösterdiði bir anda
Çok uzaklara gitmeliyim…
...ENGÝNDENÝZ...