bana uzattýðýn o mis kokan ellerine bir uçurumun dibindeymiþ gibi sarýldým. bakýþlarýný armaðan ettiðin gözlerine karanlýðýn içinde bir damla ýþýðý görmüþ gibi baktým. hiç ümidi kalmamýþ bir aþk hastasýyken kalbinin atýþlarýný duydum en derinden... yaþama umudumu geri getirdin ruhuma, akan damlalarca gözyaþýmý mutluluða dönüþtün gülüþlerinle. özlemeyi unuttuðum sonbaharý özledim seninle, ve aðaçta kalan son yeþil yapraðý, bir dahaki bahara saklamayý hatýrlattýn... bunlarýn hepsini yanýmda deðilken, sevgilim olmadan yaptýn gözbebeðim! bir de sevgilim olsan, neler yapacaksýn kimbilir?..
Sosyal Medyada Paylaşın:
dilara89 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.