gökyüzüme ýþýk oldu gözlerin... yaralarýma merhem, dualarýma karþýlýk, hayallerime umut ve yaþamama sebep oldu gülüþlerin...
kucaðýma ilk aldýðýmda kokunu içime çektim... taa en derinlerime hapsettim yüreðinin küçücük çýrpýnýþlarýný. minicik ellerini avucuma sakladým hayatýmýn en büyük hediyesini almýþcasýna, mutlu ve huzurluydum bilemezsin...
hayattan vazgeçmek üzereydim buldun beni... yüzüme bakýp tüm çaresizliðin ve muhtaçlýðýnla, ’yaþamalýsýn’ dedin bana... evet kýzým yaþamalýyým! rabbim ömür verdikçe hep senin yanýnda, her sýkýntýnda, ellerin avuçlarýmda olacak... baþýný omzuma koyup aðlayacaksýn, mutluluðunu paylaþacaðým...
senin bana tekrardan hediye ettiðin hayatýmý layýkýyla ve tüm anneliðimle sana geri vereceðim bebeðim... söz veriyorum ki sadece senin için gülüþün mutluluðun ve umutlarýn için her zaman yanýnda olacaðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
dilara89 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.