þiir mabed’i
Cömert yýlmaz dosta...
•
Eski çað uyuyordu henüz
Kavimlerin putlarýn gölgesinde
Kýz çocuklarý kurban ediliyordu ilahlara
Ýpi boynuna geçirdi Meryem
Uzun uzun baktý hayatýn penceresinden
Anne þimdi ben öleceðim ya
Mezopotamya’da bir kýz çocuðu
Tam da Nuh’ un ayak izlerinin üstünde
Âdem’in öptüðü yerde Havva’yý
Kefen
Neden beyazdýr anne
Son sorum bu olsun
Birazdan öleceðim biliyorsun
Bir ipin ucunda kýrýlýnca boynum
Bütün Ortadoðu kurtulacak
Ve arýnacaksýnýz bütün günahlarýnýzdan
Hira diyorum, daðýn ve çölün adýna
Ne kadar masal varsa yazgýdan
Anlatýn son kez, hepsi yalan olsun
Babil’in taþlarýnda çocuklarýn elleri
Dizlerinden kopmuþ ayaklarý bebeklerin
Ya da onüçünde satýlmýþ, çocuk gelinleri memleketimin
Suçum sabit…
Ben çýkardým bütün savaþlarý
Cürümüm kadar öldürün
Ellerinizden öperim.
CC_
...
---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.