çocuk, kaleminin ucunu önce yeþil yapraklara batýrýp ormanlarý ve sonra mavi dalgalara batýrýp denizleri boyadý derken güneþten üç-beþ nokta baþak rengi baþak düþtü ki adlarýna bereket yazýldý ve onlara tanrýnýn armaðaný denildi…
/sakýn kristal sanýlmasýn, ucuz tenekeden iki yarým küredir dünya güzelliðindeki sýr, bu tenekelerin doðru renkler ile boyanmasýnda bak, yeþili orman yeþilinin gölgesi, mavisi de denizlerin derinliðidir aradaki sarý lekeler, topraða güneþin damlattýðý bereket rengidir/ . . . çocuk, yarým küreleri, ekvator çizgisinden yapýþtýrarak birbirine yerleþtirdi derslerini çalýþtýðý, masanýn üzerine ve sessizliðe sarýp kendini, beklemeye baþladý ilk insan sesini ama bu dünyada insaný boyamak için özel bir renk seçilmemiþti ki…
/boþuna beklenilmesin, ses dediðimiz mutlaka insana ait deðildir iþte bu yapraðýn sesidir bu da denizin, mesele önce duyabilmektir insandan gelen ses hýzardan çýkar, sintineden ve bombardýmandan içinde gözyaþý taþýr, aðaçlardan, dalgalar ve tarlada ki baþaklardan/ . . . çocuk, yüzü ellerinin arasýnda, öyle daldý dünyaya, dolu bakýþlarla ve kaptýrdý kendini renkler ve seslerin dansýna iþte rüzgardan kelebek kanadý ve kumsala aþýk denizin esintisi sonra düþündü, acaba insaný olmayan bir dünya daha mý güzeldi…
/derken bir ses gelir dýþardan, ne olduðunu anlayamaz þaþýrýrsýn sabah uyanamazsýn der o ses, hadi yat yavrum yoksa geç kalýrsýn öte yanda dünya yavaþça dönmeye baþlamýþtýr, masanýn üzerinde heyecanla kucaklayýp durdurmaya çalýþýrsýn, bir garip duygu içinde/ . . . çocuk, dünyayý durdurdu ve kalemini sevgiye batýrýp insanlarý boyadý bugün deðildi ama iyi biliyorum ki, günlerden yarýndý….
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.