gece, iflah olmaz mýzrak sancýsý, saplanmadan önce yüreðime bu akþamda dün akþamdan kalma, bir masa bulurum kendime ölü sessizliði gibi içimde saklý, bütün hikayeleri alarak yanýma otururum her zamanki gibi, manzarasý en yoksul cam kenarýna karanlýk basmadan önce…
(…karanlýk basmadan önce, daima hayalinle seviþiyor olurum, kýrýlmamýþ ýþýklarýnda)
geri dönülmez kararlar almýþým, seni asla özlemeyeceðim diye aklýmýn ucunda bile deðilsin artýk, bunu sen de görüyorsun iþte ama gene bir ara dalmýþým, uzanýyorum yanýndaki aralýk cama kýskanmak filan deðil inan ki, sadece rüzgar dokunmasýn sýrtýna öyle manalý gülümseme…
(…öyle manalý gülümseme, dudaklarýnýn son izi aþk gibi, canlanýverir dudaklarýmda)
bundan sonrasý mevsimin normali, duygular kýþ uykusuna yatar içimin suç aletleri kendi iþkenceleriyle, kendi hikayelerini yakar þimdi bütün sesler sýðýnmacýdýr sanki, görüntülerin hepsi kaçak ama eski gramofonda kalbi kýrýk taþ plak, halâ döner aðýr-aksak ilk kadehim onun için kalkar…
(…ilk kadehim onun için kalkar, söylediði her þarkýya, acýlý krizlerle kulaðýmý kapatarak)
ve bu gecenin de sonu gelir, elimde boþalmýþ masanýn adisyon fiþi ama hep olduðu gibi, gene yazýlmamýþtýr yiyip-içtiklerimizin hiçbiri o an buz keserim, bir kurþun sýkýlýr, kendime sýkarým yüreðim patlar ýssýz ve uzak bahçelere benim kanatlarýmla, havalanýrken son kuþlar onlara kaldýrýrým son kadehimi…
(…onlara kaldýrýrým son kadehimi, sonrasý içi açýlmaz bir küfür ki, þarký susar, daðlar kaçar)
Cevat Çeþtepe
Eski gramofonda kalbi kýrýk o taþ plak Sarhoþ gibi yalpalayarak hala döner aðýr aksak Malatyalý Fahri Kayahan sesi ile: “ayrýlýk ateþten bir ok” Garson yaklaþýp sorar usulünce: Var mý gelecek baþka kimse. Usulüne deðil ama yüreðe uygun cevaplanýr: Hayýr, gelecek hiç kimse yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.