Memleket kaynayan cadý kazaný,
Yavrun siperlerde er Mehmet Emmi.
Yüreðiyle aðýt yakar Ozan’ý,
Ne zaman bitecek þer Mehmet Emmi.
Düðünle giderdi oðlan askere,
Sevinçle beklerdin alsýn teskere,
Gözyaþlarýn þimdi sana maskara,
Okunun yayýný ger Mehmet Emmi.
Kör olsun açýlým diye tutturan,
Evlat acýsýný bize çektiren,
Ýhanet dölünü baða ektiren,
Öz vatanýn sana dar Mehmet Emmi.
Her günün matemli her anýn çile,
Saf duygularýna karýþtý hile,
Aslan parçasýydýn döndün sefile,
Halini görene ar Mehmet Emmi.
Uðraþ gece gündüz geçinmek için,
Kandýrýldý nesil bilinmez niçin,
Giderler peþinden hain bir piçin,
Daðlarýn dumanlý kar Mehmet Emmi.
Bilmem ki ne olur bu gidiþ böyle,
Bir fikrin var ise durma sen söyle,
Aranda bozuldu kardeþle köyle,
Huzurla yaþamak zor Mehmet Emmi.
Vekilin villada keyfini sürer,
Ahalin mutluluk hayali kürer,
Gece kasavetle yataða girer,
Elbet bir çaresi var Mehmet Emmi.
Tarlanda mahsülün beþ para etmez,
Pazara gidersin metelik yetmez,
Unutma bu destan burada bitmez,
Ne kadar yazarsan kâr Mehmet Emmi.
M.Ziya DÝNÇ
13.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN