...
Sonrasý bildik bir çýðlýk
Sensizlik deðil
Çoðu sana ait yalnýzlýk
Sonbaharlarda dört duvar afili bir dargýnlýk
Ýstesen de artýk geriye dönmez bu ayrýlýk
Yaþam teninin duvarlarýnda
Kýyamasam da bir kedinin bile aðlayýþýna
Vuruyorum artýk dudaklarýmla
Yüreðini defalarca kanatýp
Zamansýz hüzünlerin yorgunluðunda
Dudaklarýmdan kan damlýyor dudaklarýna
Kýrmýzý dolanýyor parmaklarýnýn uçlarýna
Her damlasýnda bir zehir
Hiçbir çaðrý kabul bulunmuyor dönüþlerde
Ellerin tutuklu teninde umutsuzluk
Yalnýzlýk gün ýþýðýnda yasaklý azatlýðýna
Piþmanlýklar saklanýyor yarým kalýþlarda
Olmasýný istediðim yerde
Olmaný dilediðim yerde
Birkaç ölüm uzak kalýyorsun yanýmdan
Kimsesiz dudaklarýnda bir uçuk
Kanamasý helal yeþil gözlerin
Kalbime dokundukça
Uzatýyorsun ayrýlýðýn hüznünü
Gülleri çoktan solmuþ bir mevsimin
Sýrrý kalmamýþ sözlerinde
Yaþlarýnla acýtýyorsun tenimi
Dokundukça yaralarýma
Gri yarýnlarýnýn iklimsiz mavi gençliðini
Hala ayný sahilde bekliyorsun sevdiðini
Sana ne kadar yakýnda olsam
Biliyorum ki o kadar uzak kalýyorum
Bu yüzden alýþsam da yüreðimi kanatmana
Alýþsam da hüznün parmak uçlarýnda
Gözlerinin yaþýný silmeden avuçlarýmla
Aþkýný ruhumdan eritip þarkýlarda
Yokluðunun uçurumlarýnda dolanýp
Bitirmek istiyorum bende ki seni
Hýrpalayacaðýn bir kale kalmayýnca üzüleceksin
Sevilecek bir ten bulamadýkça incineceksin
Bu yüzden geç kalacaksýn duvarlarýnda
Bu yüzden kararacak aydýnlýk sevinçlerin
Bir huzursuzluk kaplayacak güneþini
Sevemeyeceksin, sevilmeyeceksin
Bensizliðin yaðmurlarýndan kaçtýkça
Sýzlayacak kafesinde inci yüreðin
Bu yüzden sonbahar dökülüvermek isterken
Þimdi gözlerimden yýðýn yýðýn
Döküveriyorum kýyýndan
Atýveriyorum sensiz günlerime ait
Düþmanlarýmý denizinden
Artýk sensizlik kuzey olmalý
Biraz da batý yüreðine deðip
Hiçbir þeye inat etmeyip
Yüreðim dökmeli yapraklarýný
Gülüþler kaldýrmalý incilerini
Olmalý bu sevginin adý artýk yitik
Sonsuz rüyadan uyanýp
Bir daha geri dönmeyip
...