Eylül kapýda,
Eteklerimden çekiþtiriyor küçük bir kýz çocuðu gibi,
Hüzün…
Al beni yanýna.
Sen gidiyorsun,
Son nefes gibi içiyorum yalnýzlýðý.
Rüzgar çanlarý hala yazýn koynunda,
Sýðýnsam deniz minarelerine,
Beklesem Eylül’ü orada,
Daha mý az yara alýrým acaba?
Eylül kapýda,
Ayaklarýma kapanýyor sonbahar,
Gel,
Karýþ kanýma…
Sen biliyorsun,
Saklanýrým ürkekçe þiirlerime.
Emziririm acýlarý,
Büyütürüm içimde.
Mutluluk celladýdýr eylülün,
Silsem tebessümü yüzümden
Etkilenir de erken gelir mi Eylül
Hüznümden?
Eylül kapýda,
Saçlarýmý öpüyor deniz,
Sevgili…
Býrakma beni yalnýzlýðýmla.
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.