Bilmezdim hikâyeni, hiç anmadýn; Bir ara daldýn, sessizce, aðladýn. Ürperdin, hissettim, yaz havasýnda; Denizden esen rüzgâra baðladýn!
Israr ettim, dedim: Bir gizlediðin Derdin olmalý ki, anladým demin; Dolarken gözlerin, titrerken sesin… Sanki çýktýn, bir yerlere uðradýn!
Dondu bir zaman yüzündeki anlam! Dedi yutkunup: Otuz yýl oldu tam, Giden sevgiliyedir böyle yanmam; Daðlarda düþtü, teðmendi niþanlým! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.