Þimdi bütün taþlarýn ipi çözüldü
Yüzüme Hamlet’ i çizen hayaletlerin
Hýrsýzlarýn þeytanlarýn gömütlerin
Gecenin yaþlý bir akrep gibi uyuduðu
Çok tenha, çok ýssýz, çok yalnýz...
Ah ulan Brütüs sayýklamalarým
Uykumda tam da evrimleþirken nirvana
Tam da öperken Kibele’ yi dudaklarýndan
Yalansýz, riyasýz sev beni derken Monaliza’ ya
Nereden geldi aklýma böyle ölmek...
Anýmsýyorum insanlar kötüydüler
içlerinde iblis büyütürdü çoklarý
Onlarýn iyot gibi açýða çýkmalarýndandý belki
Bütün kuþlarýn ölmesi havada yanarak
Aðaçlarýn örneðin, sularýn çürümesi donarak
Moleküllerini satarak yaþamasý yosunlarýn
Þimdi herkes saatini ölüme kursun
Uyandýðýnda sol yanýnda sevdiði kadýn
Usul bir öpüþ sýcak bir katedral
Omuzlarý çýplak rahibe heykeli
Odanýn ortasýnda geçen bir nehir
Dicle belki, içinde bir kýz cesedi
Gülerken kesilmiþ kýrk yerinden berdel bakýþlý
Onüçünde gelinliðiyle asmýþ kendini beþinci duvara
Haydi þimdi kesin bileklerinizi dirseklerinizden
Bir þiirin kýblesinde recmedin ruhunuzu
Isýralým en çürümüþ yerimizi tükürmek icin
Açýn karnýnýzý kussun Afrika
Daha yengeç öðüteceðim diþlerinizin arasýnda
Simdi herkes elini kalbine koysun
ve üçe kadar saysýn
Kaç kiþi öldürecek diðerini
CC_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.