Gece Ölür Melekler
Gecenin en derin yerinde uyanýr kabus
Melankolik cemre düþer sunaklarýma
Sabahýn gizemine saklanýr senli i mgeler
Varým der sanki
Lal olmuþ bir yaðmur düþer þakaðýma
Bir þarký aðlar dilimin ucunda
Köhnemiþ bir zaman alýr aklýmý
Yitik dualarýn secde boylarýnda
Ve kuþlar bile ürkek uçar
Yasak aþkýn kainatýnda
Bir sevda ki
Her gün batýmý
Çöker bahtýmýn baðrýna paslý bir hançer gibi
Yaralar sýrtýmda kambur zamaný
Ve seher yetiþir imdadýna
Umut ikliminin
Bazen yorgun bir gemi
Meçhule taþýr gözlerini
Hiç aþina olmadýðým diyarlara
Unutmak kolay ama
Muhtaçtýr küllerine anka
Yaþamak için yeniden doðar
Sonsuzluðun ufkuna doðru
Derler ki
Yaz geceleri
Sümbül kokusuyla besler þiirleri
Ve her gün yeniden gelir aþka
Avuçlarýnda açar aþkýn kýzýl gülleri
Gözlerin aydýnlýðý gibi
Ýstemeden de olsa
Düþman olur bazý geceler yýldýzlara
Çünkü yýldýzlar
Aþký yaþar bulutlarda
Yan yana iki mor çiçek açar
Hayatýn ömür denen yapraklarýnda
Aþýlmayan yollar çýkar karþýna
Geçilmez boranda karda
Ne var ki eskiyen çocukluðun
Yaðmur kokar sokaklarýnda
Nisan hep aðlar
Kanat çýrpamaz gece kelebekler
Ve hatta
Sürgüne yalnýz gider
Göðün en koyu mahþerine
Yasak bir duanýn dilinde
Haram deðmemiþ türkülere doðru
Ve gece ölür melekler
Yalnýzlýðýn mabetinde
Ben hasrete en afili pencereden bakarým
Beyaz bir gölgeyim çünkü
Yeniden yoðurur gece düþlerimi
Sürer sevda otaðýna
Tükenirim kendi içimde
Kadere sustuðum günden beri
Giden mevsim tutulmaz ki
Eylül yaðar üstüne
Ruhuma talibolmuþ kahrolasý hüzün
Býrakmýyor yakamý
Duyulmaz sesim
Gözlerimde dünden kalma yaþ
Garip bir günün sabahýna uyanýrým hep
Güpegündüz aþklar yaþanýr karþýmda
Ben ise yabancýyým sana
Aþk dersen dünden yabancý bana
Ýçimde biriken ne varsa
Alýp götürsün bulutlar benden
Savursun rüzgarýn elleri
Savursun küllerimi
Gayrý kolay kolay yüz çevirmem semaya
Ýnce bir çizgidir ayrýlýk yüzümde beliren
Ne zaman adýn düþse dilimden
Kýrýlýr
Ýki buruk gülümsemeyle boðulur sesim
Yýkýlýr köprüler þuursuzca
Yýkýlýr
Lisansýz uçurumun dibine düþer
Mirasým olur ýssýzlýðýn
Sonrasý malum
Bir çizgi çekerim zamana
Kabuk baðlar yara
Ýner derine düþlerim
Soldurur kendini usulca
Derin kahveye çalan gözlerin
Ve o narin yüreðin
Engebelli yollarda kanat çýrpar þimdi
Düþlerime basa basa
Be hey bahtým
Irmaklar dolusu aktýn da
Bir damla su býrakmadýn
Çöl ahusu yüreðime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.