ŞİİRLERİNDE AŞK
Þiirlerinde doðmuþtu "aþk"
Karanlýk gecelerin,
Güneþli sabahlarý gibi...
Þiirlerinde koþmuþtu "aþk"
Bir çocuðun,
Parkta ki sevinci! gibi.
Þiirlerinde, acýmýþtý bazen, "aþk"
Koþarken, düþen çocuðun dizleri gibi...
Þiirlerinde, hislerini; yazarken öðrenmiþti,
Delice sevmeyi...
Duygularýný, akýtýrken kaðýtlara.
Ve aþk; þiirlerinde yaþamýþtý,
Hayatýný dibine kadar!...
Þiirlerinde, soyundu aþk!
Çoðunda; seffaf ve temizdi.
Bazen; günah giyindi.
Bazen, yüzsüzdü...
Kötü yola düþtü!
Tutuklu kaldý arada,
Tutkularla yürüdü!
Þiirlerinde, aþk; bazen, aðlattý!
Bazen, güldürdü!
Bazende; yaþatmadan öldürdü!
Duygularý, katletti!
Acýmasýzdý!
Ve þimdi aþk; þiirlerinde,
Yaþlandý, yorgundu, yýpranmýþtý,
Sessizce, bir köþede sýzdý...
Güneþli bir günün ardýndan,
Gecesine; kavuþtu...
Çok huzurluydu.
Þiirlerde baþladý
Ve þiirlerde son buldu...
V.Kayra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.