ÇIK! KOZA/ DAN KELEBEK

Bak iþte! baþladý, yine kabuslar.
Uykular; delik deþik!
Üstüne geliyor, her þey herkes.
Sýkýþtýn kaldýn yine;

Hayatýn, köþesinde bir kez daha.

"Ýki dünya arasýnda"
Sanki "yerle gök" arasý ruhun...

Ne; kalmaya gücün yeter!
Ne de; gitmeye, cesaretin var...

Acýlar sardý; etrafýný,
Felç olmuþ yaþam umudun.
Ve sen... tükeniyorsun!

Ne o... pes mi? ediyorsun.
Hayýr! toparlanacaksýn...

Canlý canlý, acýlarýna; kýyacaksýn.
Hayallerine, umutlarýna kýydýðýn gibi.
Gerçekten, yaþayacaksýn artýk...

Yýllardýr nasýl yaptýysan,
Baþkalarý için yaþamayý,
Kendin için yaþayacaksýn artýk.

Sen; yaþamadan ölenlerden olmayacaksýn...

"Týrtýl "misali; sýmsýký sarýlý,
Çýk artýk! çirkin, "koza" dan,

"Kelebek";olma zamanýn geldi.

Býrak baþkalarý için,
Týrtýl olmayý, týrtýl; gibi yaþamayý,
Saklanma! çýk! dýþarý,
"Kelebek"...

Seni bekliyor! son kez...
Baharýn, çiçeklerin, "öbek öbek"...

V.Kayra
Sosyal Medyada Paylaşın: