OKYANUS ORTASINDA/ BİR ADA GİBİYİM

Selam sana kara kýzým, bir ses versene nasýlsýn?
Duydumki; bembeyaz karlar örtmüþ ülkeni!
Dilerim acýlarýnýn yangýnlarýný soðutsun!
Dikkat et gözyaþlarýn donmasýn!

-Ben mi?

Bilirdin beni, her zaman güçlü,
korkusuz bir savaþçý.
Gitmek istediði yere mutlaka varan.
Küçük mutluluklardan acýlara yamalar yapan.
Büyük mutluluklarý ortaya çýkaran.
Asla umutsuz, çaresiz olmayan!
Oysa, benim bile bilemediðim hallerdeyim þimdi.


Seni, göremediðim, duyamadýðým,
Uzak olduðum zamanlardan geçiyorum.
Varmam gereken yere doðru gidiyorum.
Hergün biraz daha uzaklaþýrken yerin üzerindekilerden,
altýndakilere doðru yaklaþýyorum.
Yüreðimin; müziðini dinliyorum.
Ýnceden, derinden sesler yükseliyor!
Ruhumda; sýzlýyan özlem, taþýyor gözlerimden!


Okyanus ortasýnda, bir ada gibiyim.
Yalnýz, ulaþýlmaz, haritada yeri belli olmayan.
Kendine bile ýssýz!
Yalnýzlýk, hasret, yokluk!
Ben: dört tarafý hüzünlerle çevrili,
Bir acý parçasýyým artýk...

V.Kayra
Sosyal Medyada Paylaşın: