Tüm bu yabana atýlmýþ duygularýmý yazacaðýmý zannetmiyorum. Fakat biliyorum; duygularým beni zorlayacak ve ben de kalemi elime alacaðým. Ezberimde olanlarý ya da hatýrladýklarýmý karýþtýrarak yazacaðým. Sonra! Sonra neler olacak? Zaman gösterecek. Ola ki, iyiye doðru gitti. Ýþte o zaman, biliyorum, duygularým dile gelmeyecek. Ve ben de yazmayacaðým. Dilerim böyle olur. Yoksa ben susacaðým. Ben sustukça da duygularým depreþmeyecek. Ýçimde kalacak. Ýçime sinecek. Sindikçe de beni bitirecek.
Ey gafil avlanýþým! Ey tez karar mekanizmam! Biliyorum çok geç, Yapacak bir þey yok. Yapýlacak, Veya yapýlmasý gereken çok þeylerin anýsýna, Dur durak bilmez duygularým.. Ne olur bana rehber olun. Olun ki; BU NETÝCESÝ, Ne olacaðý bilmediðim, Bu gidiþatta Doðru davranýþ, Sabýr ve metanet göstereyim./ ……….bileyim.
Alýþagelmiþ hayattan uzaðýz, Dostluklar kurmadýk, Komþuluk bilmedik.. Monotonlaþan hayatýn içinde, Þimdi; Ben ve O, Birbirimizi yiyoruz, Ýtiyoruz, Küsüyoruz. O, Beni kýrýyor, aþaðýlýyor, Ben susuyorum. Ben sustukça…. …..devam ediyor.
Ey umuduna yolculuk yaptýðým duygularým! Ey yapmacýk tavýrlarýmla beni, kandýran davranýþlarým! Ey umarsýz görünen yanal hareketlerim! Sizleri bilirim, Gelin rehber olun. Susmalarým kýymete binsin …….kýymetlensin. Eh! DAHA NE DÝYEYÝM! Teyyar DUMLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Teyyar DUMLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.