Yolculuk vaktidir, Hazýr ol yalnýzlýða. Bir araç var mýdýr Bu son yolculuða? Bir baþýna yürü, Var mý anýlardan yanýnda? Dostluklar raflar da saklý, Bu kez demek ki ihanet haklý. Düþ yola bakma ardýna, Kimsen yok el sallayacak, Haykýrýþlarý umursayacak, Bak yalnýzlýða neye benziyor? Acý, mutlu günleri eziyor. Sona yakýnsýn kalp seziyor. Ta ki ölüm kapýda kol geziyor. Yola koyuldun artýk, Kendince sonsuzluða, Bu son veda vaktidir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.